Bir Demigod Öyküsü

''Onunla tekrar savaşmam gerekirse savaşırım, umurumda değil.'' diye tekrarlıyordu sürekli. ''Otur oğlum ve sakin ol.'' diyerek onu yatırştırmaya çalıştı Zeus. Ama bir Demigod asla sakin olamaz, kendilerini 'Tam Tanrı'lardan küçük gördükleri için olabilir. Ve bu Demigod diğerleri ile aynıydı. ''Poseidon ile tekrar savaşabilirim'' diye bağırdı, ama Zeus ve diğer Tanrılar bundan hoşlanmamıştı. ''Seni Olympos'a çıkardığım için minnettar olmalısın Yarı-Ölümlü. Poseidon benim kardeşim, sözlerine dikkat etsen iyi olur.'' Kafasını hafifçe sağa çevirip Athena'ya doğru baktı, ama Athena arkasını dönmüş bir şekilde, o kocaman, görkemli Olympos dağından aşağı bakıyordu. Denize bakıyordu. Demigod arkasını dönüp sinirli bir şekilde yürümeye başladı. ''Nereye gideceğini sanıyorsun!'' dedi Zeus. ''Burdan o ölümlü halinle aşağı inemessin.'' Hades keyifli bir şekilde güldü. Sert bir şekilde durdu Demigod, çünkü karşısında Ares vardı. Uzun sarı saçları beline geliyordu. Sarı saçlarına rağmen çok sert bir görüntüsü vardı, ne de olsa Savaş Tanrısıydı. Demigod'ı omuzlarından tutup Zeus'a doğru döndürdü ve anında Demigod kendini yeryüzünde buldu. Ama bu sefer karşısında Poseidon duruyordu. ''Siz Tanrılardan bir türlü kurtulamıyacakmıyım?!'' dedi Demigod. ''İstersen tek bir hareketimle bunu yaparım.'' dedi Poseidon alaycı gülüşüyle elini havaya kaldırarak. ''Yap hadi! Yap daha ne duruyorsun!'' Poseidon gözünü bile kırpmadan elini hafifçe salladı. Deniz köpürmeye başladı, dalgalar kuvvetleniyordu. Birkaç saniye içinde Demigod ortadan kaybolmuştu. ''Savaşmak ha!'' alaycı bir ses tonuyla denize doğru haykırdı Poseidon. Ve ortadan kayboldu.

2 yorum: